“Anlamadığın şarkıyı ne dinliyon anuğa goyum?" -saçmalığı

“Mantık Ötesi. Bir tez oluşturulsa, insan olmadığı üzerine tartışılır. O derece.”

                                                                                                                                2011/Kasım

“Anlamadığın şarkıyı ne dinliyon anuğa goyum!?”                 perte çıkan voltran

Haklılar mı acaba bu insanlar? Bu insanlar yaptıkları şeyin eleştiri olduğunu biliyorlar mı ki? Bu insanlar “Beatles” a “gafa z.kiyo la bu” derken ne düşünüyorlar?

Ben Müslüm Gürses’in sahneden düşüp, bayılırcasına şarkı söylemesine eğlenenlere laf ettiğimde bana “Duman” la cevap verebilecek kapasitedeler mi bu insanlar?

Bunlar insan mı?

 

I wanna play game..

Make your choise!

Letz play game..

Baştan söylemek isterim ki, “benim müzik kültürüm o kadar da iyi değil ama en azından kaliteyi fark edebilirim” seviyesinde.

Geçen gün başıma gelen hadiseyi anlatmak isterim a dostlar. Hadise geldi Süpermen olsan durduramazsın dedi. Geldi başıma oturdu. Ehehe şaka lan. Neyse öhm.

Bilgisayarın başına oturmuş, Eric Clapton’dan “Tears in heaven” şarkısını dinliyorum. Huşu içinde bir sağa bir sola salınıyor ruhum. Tribe girmişim anlayacağın.

Bunun üzerine yanıma gelen eleman ne dese beğenirsiniz. “Kapa la şunu. Bu ne amk? Gıy gıy gitar mı dinleyeceuk?”

“A be a.ına koduğum. Seninle aynı havayı solumaktan utanıyorum. Şu oksijenin içindeki atom parçacıkları bile utanıyor senin ciğerlerine girmekten.

Hayatında gitar mı gördün öküz?” Diyecektim ki, bana Orhan Bencegay’ın “Batsın bu dünya” şarkısıyla cevap verdi. Sıla Tv nin sesini sonuna kadar açtı. O an anladım ki hata burada!

“Zevklerin tartışma konusu olamayacağında”. Hatta renklerin bile konuşulamayacağına. Çünkü körler! Kör olmasalardı pastel boya yaparken “bu beyaz ne çüküme derman la?” demezlerdi.

Bir başka deyişle neyi, kimi, nasıl konuşacağım ki?

Oturupta “hmm.. bu tondan okumamalıydı bu şarkıyı bence..hömm” falan mı diyeceğim. S.kseler konuşmam. Konuşamam. Çünkü o sıla tv nin herzaman %100 açık bir volume le izlenip dinlendiği bu ülkede, konuşmam.

Al sana popülizmin en basit örneği.

Aga adamın bilmem kaç ekran led tvsi var, gel gelelim sıla tv, flash tv izliyor amk.

Neyse konumuz bu değil.

Konumuz; “Fakir olunca ille de fakir müzik mi dinlenir?” olayı.

Bana ne gülden, silahtan, yaradan, kalpten a.ına koyım. Zaten yaşam standartı düşük olan bir ülkede yaşıyoruz. Bir de bunun üzerine kalkmış, “ahhh gülüm beyaz gülüm, nerelere gittin, nerdesiiiiiin, kapıya kış gelmiş, gelmiyor musun?” –he geliyorum a.ına koyım. hatta anan yanımda. Neyse. Bunları dinleyerek ruhumumu daraltayım yani? Bu mudur olayımız?

“Arabesk müzik değildir.” demiyorum. Sonuçta içinde keman var aga. “Gıy gıy” dimi?

Alırsın rakını, yanına da açarsın bir büyük, mezesi neşet ertaş.. (en azından benim olayım bu.) ulan bu insanlara kalsa cluba, bara gittiklerinde “hey dicey bize dicey akman çaaal” diyecekler. Beyin tasınızı, çenenizin bağını s.keyim emi!

Gören de diyecek “üzerlerine atom bombası düşmüşte o zamanı hatırlıyorlar sürekli”. La bunların bişey de gördükleri yok.

N’oldu anan baban trafik kazasında kolsuz bacaksız mı kaldı? Sevgilin 5 kişiyle mi aldattı? Müebbet hapis mi yedin? Kardeşlerin hayat kadını mı? Ne yani ne a.ına koyım? derdiniz ne lan? Sinirlendim.

Tamam şimdi sakinim.

“anlamadığın şarkıyı ne dinliyon anuğa goyum?” diyen adam! Sen şarkıyı yazan adamı oturup dinledin, iki kadeh içtin, derdine derman olamadın da mı dinliyosun he?

Sorarlar adam. Göt!

Akşam akşam sinirlerimi zıplattınız ya. Kapa lan şu televizyonu da. Mına koduğum. Saçmalama s.ktir git çay koy şimdi. Hadi.

Game Over. U Lose.